door Warm Rotterdam | jan 13, 2020 | Ervaringsdeskundigen
Strijdbaar, dat is Ellen Abbenhuis. De geboren Nijmeegse heeft tien jaar hard gevochten om door een moeilijke periode te komen. Een echtscheiding, schulden en onder bewind staan. Uiteindelijk heeft ze in de rechtszaal de regie weer in eigen handen genomen. Ze helpt nu anderen met haar kennis en ervaring. Iedereen kan bij haar aanbellen, maar aan pamperen doet ze niet.
‘Daarom ben ik aangesloten bij Warm Rotterdam, om anderen met dezelfde problemen te helpen. Ik weet hoe het is om van de ene in de andere ellende te belanden. Het kan zo snel gaan! Na mijn echtscheiding moest ik mijn huis verkopen. Ik werkte parttime en had twee kleine kinderen. Ik kon het in mijn eentje niet bolwerken en kreeg schulden. Ik heb wel drie bewindvoerders gehad, die mij zouden helpen, maar daardoor werd het alleen maar erger. Ik was zo boos!
Uiteindelijk heb ik voor de rechter mijn verhaal gedaan. Die man luisterde echt naar mij, zonder vooroordelen. Wat een verademing. En omdat ik niet op mijn mondje gevallen ben en mijn boekhouding goed op orde had, zei hij: ‘Jij kan dit allemaal prima zelf’. Yes! In een klap van mijn bewindvoerders af. Ik was weer vrij en voelde mij sterk en strijdbaar. Daarna heb ik alles aangepakt: mijn schuldeisers brieven geschreven en naar de Belastingdienst gegaan. Bleek dat ik spookschulden had en drie jaar huursubsidie was misgelopen. Mede dankzij Stichting Rosa en door zelf niet op te geven heb ik alles rechtgetrokken.
Warm netwerk
Om anderen te helpen met mijn kennis en ervaring doe ik veel vrijwilligerswerk en ben ik vanaf januari betrokken bij Warm Rotterdam. We zijn nu met twaalf ervaringsdeskundigen met ieder een eigen netwerk, verdeeld over verschillende wijken. Iedereen heeft zijn eigen verhaal, maar we begrijpen elkaar. Wij zijn als een olievlek: we breiden ons warme netwerk uit. Plus: we zijn echte aanpakkers. In de groepsapp en via de mail houden we elkaar op de hoogte. We delen informatie, waardoor we mensen met schulden of andere problemen snel kunnen helpen. Iedereen mag bij mij aanbellen. Maar pamperen doe ik niet aan hoor, daar wordt niemand beter van.
Van kastje naar de muur
Het grootste probleem voor mensen met schulden of die in de armoede belanden is, dat ze van het kastje naar de muur gestuurd worden. Er is niet een centrale plek waar je terecht kunt. Nog moeilijker is dat er bij instanties niet geluisterd wordt naar je persoonlijke verhaal. Natuurlijk zijn er verschillende soorten schulden. Je kan boven je stand hebben geleefd. Maar je kunt ook door het lot, echtscheiding of ziekte in de schulden zijn gekomen. Daar moet eerst naar gekeken worden. Daar wil ik mij voor inzetten met Warm.
Naar Den Haag
Doordat ik aangesloten ben bij Warm kom ik op allerlei plekken. Ik voel mij trots om tijdens bijeenkomsten aan tafel te zitten met gemeenteraadsleden en bedrijven. We bespreken de aanpak van schulden en armoede. Die korte lijnen: machtig vind ik dat! Om het zelf te ervaren hebben raadsleden een Challenge gedaan om van vijftig euro per week te leven. Dat is heel mooi: maar zij beginnen met een volle koelkast! Toch worden ze zich bewust van hoeveel stress je dan hebt om te overleven. Dat wil ik graag een keer in Den Haag voor een volle Tweede Kamer zeggen. Het lijkt alsof het goed gaat met Nederland: er zijn meer mensen uit de bijstand, maar dat zijn maar cijfers. Hoe staat het er echt voor met deze mensen?’
Tips van Ellen:
Er moet een boekje komen waarin alles staat over wat te doen bij schulden. Welke stappen je moet zetten, welke organisaties en instanties je goed kunnen helpen. Met een uitgestippelde route, zodat je niet verdwaald en nog verder afglijdt. Dat boekje moet dan overal op te halen zijn. In het Huis van de Wijk, bij de Vraagwijzer en via internet.
Ik weet dat veel mensen met schulden zich schamen en er niet over durven praten. Dat begrijp ik, hoewel ikzelf anders in elkaar zit. Toch raad ik iedereen aan: praat erover, want dat is de eerste stap naar de oplossing.
Je bent niet de eerste, niet de enige en niet de laatste.
door Warm Rotterdam | okt 5, 2019 | Campagnes, Politici
Hoe zou het Rotterdamse gemeenteraadsleden afgaan als
ze moesten leven van 50 euro per week? De Stichting WARM Rotterdam
daagde de gemeenteraadsleden afgelopen zomer uit om te ervaren hoe het
is om onder de armoedegrens te leven. Nu blijkt dat niet alle raadsleden
dat is gelukt.
Ruim 80 duizend Rotterdammers leven onder de armoedegrens. Om
de armoedeproblematiek nog eens nadrukkelijk op de agenda te zetten,
bedacht de Stichting WARM Rotterdam de 50-euro-challenge. Bijna alle
Rotterdamse partijen gaven hier gehoor aan.
Geldzorgen
Annemieke
van Egeraat, bedenker van de challenge, is tevreden: “De 50-euro
challenge is heel goed opgepakt en dat zegt wel iets over de urgentie
van de problematiek. We hebben hele mooie reacties gehad van de
gemeenteraadsleden. Ze vertelden dat ze veel geleerd hebben en dat hun
bewustwording echt vergroot is.
Een week lang raakten ze
geobsedeerd door vragen als: hoe doe ik mijn boodschappen? En waar geef
ik mijn geld aan uit? Dat levert stress op en kost heel veel tijd. Enes
Yigit van Denk is zelfs afgehaakt. Hij kreeg het niet voor elkaar.”
Lees ook: Raadsleden doen armoede-challenge: ‘Ik heb wel gelijk mijn moeder gebeld’
“Maar
misschien wel één van de belangrijkste uitkomsten van de challenge: de
gemeenteraadsleden realiseerden zich dat het misschien wel lukt om een
week van 50 euro rond te komen, maar dat langdurig in armoede leven pas
echt moeilijk is.
Reizen wordt lastig, want vervoer is duur. Ook
is er geen geld voor leuke dingen of om mensen te ontvangen. Je kan niet
naar een verjaardag en er is geen geld voor een uitje in het café. De
raadsleden hebben zo direct ervaren dat het isolement heel dicht om de
hoek ligt. Want dat hangt ermee samen”, vertelt Van Egeraat.
Samenwerken om armoede aan te pakken
Op
16 oktober worden de resultaten van de 50-euro-challenge besproken in
de Arminiuskerk. Ook wordt er dan gekeken wat er op korte termijn gedaan
kan worden om armoede tegen te gaan.
Van Egeraat: “Er zijn echt
een aantal dingen die we met gemeentes, partners en ervaringsdeskundigen
op korte termijn aan kunnen pakken.”
De wijk in
Ook
worden er tijdens de bijeenkomst ‘warmtebronnen’ in verschillende
Rotterdamse wijken gepresenteerd. Het zijn zeven wijkhuizen waar mensen
met een kleine beurs welkom zijn.
Mensen kunnen in de centra voordelig koffie drinken, cursussen volgen of aan activiteiten meedoen.
“Iedereen is hier welkom. Jeugd en ouderen!”, vertelt Rachid el Zohri van het Huis van de Wijk in Schiemond.
Bron: Rijnmond nieuws
door Warm Rotterdam | sep 15, 2019 | 50 euro challenge, Campagnes, Politici
Dat is de challenge van Warm Rotterdam, een beweging van ervaringsdeskundigen en organisaties rond armoede in Rotterdam.
Veel Rotterdammers hebben een inkomen onder de armoedegrens. Omdat ze een uitkering krijgen of een laag loon hebben. Eenmaal in deze situatie is het moeilijk om uit de vicieuze cirkel van armoede te komen. Hierdoor groeit een op de vijf Rotterdamse kinderen op in armoede zonder uitzicht op een betere toekomst. Dit is niet goed voor hen en niet goed voor de stad. Alle Rotterdamse kinderen moeten hun talenten ontplooien zonder gehinderd te worden door de geldproblemen van hun ouders.
De laatste week van het reces heb ik de challenge aangegrepen om rond te komen van €50,-. Ik nam mijn maaltijden thuis, als vrijwilliger bij de huttenbouw werd ik voorzien van drinken en nam ik brood mee. En ik nam elke dag de fiets. Weinig kosten. Dacht ik.
Toch ben ik vaak voor keuzes komen te staan: medicijnen, vervoer, kleding en het vieren van een verjaardag. Veel besluiten neem ik dus normaal zonder hoeven na te denken over de financiële gevolgen. Met de challenge werd ik gedwongen om overal over na te denken. Dan merk je hoe allesbepalend financiën zijn.
Ik ben blij met dit sympathieke initiatief van Warm Rotterdam om bewustwording rondom armoede te vergroten. Door mijn deelname wil ik hen steunen. Daarom heb ik me deze week ingeleefd in wat het betekent om te leven van een klein budget. Waar loop ik tegenaan, welke keuzes maak ik?
Een week met een klein budget rondkomen is wel heel wat anders dan jarenlang leven in armoede.
Als wethouder spreek ik met veel Rotterdammers die echt weten hoe het is om jarenlang moeilijk rond te komen. Mede op basis van deze gesprekken is de armoedeaanpak Uit de Knoop vastgesteld. Mochten er nieuwe inzichten naar voren komen door de challenge van Warm Rotterdam dan ga ik daar graag over in gesprek. Want bewustwording is belangrijk. Maar armoede aanpakken nog belangrijker. En mijn taak is om samen met het gehele college en organisaties uit de stad (zoals Warm Rotterdam) de vicieuze cirkel van armoede in gezinnen te doorbreken zodat bijvoorbeeld alle kinderen hun talenten kunnen ontplooien. We investeren de komende jaren in het verzachten van de gevolgen van een leven in armoede en het doorbreken van de cirkel van armoede. Dit doen we samen met wetenschappers, ervaringsdeskundigen en partners in de stad. We geven intensieve stress-sensitieve begeleiding aan 500 gezinnen die zich richt zich op meerdere problemen binnen het gezin, zoals gezondheid, onderwijs en wonen. We verbeteren onze eigen dienstverlening.
Armoede zorgt voor stress. Door het eenvoudiger maken van aanvraagprocedures voor inkomensondersteunende voorzieningen. Medewerkers van de gemeente worden ook getraind in stress-sensitieve dienstverlening. Een campagne moet zorgen dat mensen hun geldproblemen eerder bespreekbaar maken en hulp zoeken en gebruik maken van de (vorig jaar verhoogde) regelingen (AOW tegoed, Jeugdtegoed, Jeugdcultuurfonds en Jeugdsportfonds armoederegelingen en ondersteuning van organisaties in de stad.
Door de challenge heb ik ervaren hoe ingewikkeld het is om met weinig geld te leven. Ook het besef dat ik de luxe heb van een goed huis, een fiets e.d. Juist deze dingen komen in het gedrang als mensen lang in armoede leven
De komende tijd blijf ik in gesprek met Warm Rotterdam, deelnemers aan de challenge en natuurlijk met ervaringsdeskundigen om hun ervaringen in te zetten voor de aanpak van armoede in Rotterdam
door Warm Rotterdam | jul 23, 2019 | 50 euro challenge, Campagnes, Politici
WARM Rotterdam roept politici in de stad op om een week lang te leven van vijftig euro. Het is belangrijk dat er meer bewustzijn komt over armoede, vinden de initiatiefnemers.
Hoe
moeilijk is het om met vijftig euro per week rond te komen? WARM
Rotterdam daagt raadsleden uit om dat de komende zomer zelf te ervaren.
De organisatie is een initiatief van de Pauluskerk en zet zich in om
armoede uit de stad te bannen. Dat doet ze samen met mensen die weten
hoe het is om in armoede te leven. Met de actie hopen ze het gesprek aan
te gaan met politici en bewustzijn te creëren over de problematiek.
Ellen
Verkoelen van 50Plus is het eerste raadslid dat de uitdaging aannam.
“De inkt van de mail was nog niet droog of ik had me al aangemeld. Ik
vind het een leuke actie, en het is een heel belangrijk thema dat
serieuze aandacht verdient.”
Volgens
het raadslid is het overduidelijk, zeker in Rotterdam, dat de armoede
toeslaat. Ruim tachtigduizend Rotterdammers leven onder de armoedegrens
en een deel van hen kampt met ernstige schulden. “De overheid helpt hen
niet genoeg om daaruit te komen: vaak krijgen ze juist boete op boete op
boete. Het antwoord van onze stad is dan om meer in te zetten op
handhaving, maar daar lossen we het probleem niet mee op. Dat is gewoon
het paard achter de wagen spannen”, aldus Verkoelen.
Schamen voor de Voedselbank
Ze
herinnert zich nog dat de voedselbank een rariteit was in Nederland.
“Nu is het gewoon onderdeel van het straatbeeld. Als rijk, westers land,
moet je je dan toch schamen? Het is belangrijk dat wij, als politici,
hier aandacht aan besteden en hopelijk het startschot geven om te zoeken
naar een oplossing.”
Tot
nu toe hebben ook Jeroen Postma van GroenLinks, Tjalling Vonk van de
ChristenUnie-SGP en Duygu Yildirim van de PvdA de uitdaging van WARM
Rotterdam geaccepteerd. De raadsleden mogen zelf kiezen wanneer ze deze
zomer met vijftig euro moeten zien rond te komen. In die week worden ze
gevolgd door de organisatie. Na afloop zullen ze hun ervaringen delen.
Dan gaan ze het gesprek aan met ervaringsdeskundigen – mensen die zelf
onder de armoedegrens leven – om te kijken naar constructieve
oplossingen.
Armoede in Rotterdam15,4% van de Rotterdammers leeft onder de armoedegrens
1 op de 4 Rotterdamse kinderen groeit op in armoede
Meer dan 100.000 mensen kampen met ernstige schulden
Bron: WARM Rotterdam
Volgens
Annemarieke van Egeraat, programmaleider van WARM Rotterdam, is de
bereidheid om te praten binnen deze groep enorm. “Deze mensen stappen af
van hun schaamte om te vertellen over hun situatie en mee te denken
over wat er moet gebeuren. Ze kunnen en wíllen echt meepraten.”
Luisteren naar de stad
Waar
de organisatie op hoopt? “Dat de gemeente beter gaat luisteren naar wat
de stad nodig heeft en naar welke oplossingen effectief zijn. Het
systeem moet zo veranderen dat het mensen in armoede helpt, in plaats
van tegenwerkt.” Zo moet er worden geïncasseerd zonder dat eraan wordt
verdiend en moet de arbeidsmarkt mensen in armoede insluiten in plaats
van uitsluiten, vindt Van Egeraat.
Om
met vijftig euro per week rond te komen in Nederland is best heel
lastig, verwacht Verkoelen. Deze week begon ze al met een oefendag en
merkte meteen dat boodschappen doen veel meer tijd en energie kost dan
met een volle portemonnee. “Je moet over alles nadenken en berekenen. En
toen ik ’s middags langs een terrasje liep, kwam ik gelijk een vriendin
tegen die vroeg of ik wat kwam drinken. Maar met zeven euro per dag zou
ik dan meteen de helft kwijt zijn, dus dat kan gewoon niet.”
Ze gaat het wel heel serieus aanpakken, zegt Verkoelen. Niet de week van te voren haar voorraadkast volladen en dan zeggen: nu ga ik eens van vijftig euro leven. “Misschien ga ik er wel twee of drie weken mee door. Het is belangrijk dat we een signaal afgeven. Ik hoop dat mijn collega’s zich aansluiten.”
Bron: Trouw
Beeld: ANP
door Warm Rotterdam | jul 22, 2019 | 50 euro challenge, Politici
Hoe is het om te leven van 50 euro per week? De
organisatie WARM Rotterdam wil dat Rotterdamse raadsleden dat de komende
tijd zelf ervaren.
WARM Rotterdam is een initiatief van de Pauluskerk, dat volgens
eigen zeggen wordt gedragen door een groeiende groep Rotterdammers. De
organisatie wil de oorzaken en oplossing van armoede zichtbaar maken en
plannen maken en uitvoeren om armoede aan te pakken.
Ruim 80 duizend Rotterdammers leven ónder de armoedegrens, een deel daarvan kampt met ernstige schulden of loopt het risico in de schulden te komen. Om te laten zien hoe het is om van heel weinig geld te leven, roept WARM raadsleden op om zelf van 50 euro per week te proberen te leven.
Lees ook: Rotterdam wil met nieuwe aanpak taboe op schulden doorbreken
“Een op de vier kinderen groeit in armoede op in Rotterdam” zegt initiatiefneemster Annemieke van Egeraat van WARM Rotterdam.
“Het
gaat heel goed met Rotterdam, het ontwikkelt zich en er willen veel
mensen naar toe, dus ik denk dat we samen wel wat meer kunnen doen voor
de mensen die in armoede leven.”
Drie raadsleden doen tot nu toe mee en gaan dus in de week van 16 oktober daadwerkelijk een week lang boodschappen doen van 50 euro. Het gaat om Ellen Verkoelen van 50PLUS Rotterdam, Jeroen Postma van GroenLinks en Tjalling Vonk van de ChristenUnie-SGP.
Bron: Rijnmond nieuws
door Warm Rotterdam | okt 26, 2018 | actueel, Ervaringsdeskundigen
Geschreven door Debby Lost.
Dit is niet haar eigen verhaal, maar een verhaal dat ontstond nadat de schrijfster geïnspireerd raakte door de verhalen van anderen. Een fictief verhaal over iemand die leeft met schulden.
Afgelopen nacht werd ik wakker van een mug….
En toen kon ik niet meer slapen vanwege een olifant.
Ik heb zorgen. Ik heb stress. Ik heb schulden.
Ik vind het moeilijk om te vertellen, maar ik vertel het nu toch.
Niet alleen voor mezelf, maar ook voor anderen.
In de hoop dat u het systeem verandert, in de hoop dat u mij helpt…
Ik heb het al verteld. Ik heb het steeds opnieuw verteld.
Ik heb het verteld in het buurthuis (twee wijken verderop, want ik wil niet dat ze in de buurt weten dat ik m’n geldzaken niet op orde heb). Ik heb het verteld op de school van m’n kinderen. Ik schaamde me kapot, maar mijn dochtertje kan dit jaar niet mee met het schoolreisje naar de Efteling.
Ik heb het verteld bij de voetbalclub van m’n zoontje, waar hij vanaf moet.
Ze willen me wel helpen met de contributie, maar wat dacht je van voetbalschoenen, sokken en scheenbeschermers? Benzinegeld om die kids naar uitwedstrijden te rijden? Snacks uit de voetbalkantine? Voetbalkamp?
Ik heb het verteld bij de gemeente. In zo’n halfopen glazen hok, want de gemeente wil “transparant zijn”. Nou, ik niet, als ik over mijn privézaken vertel. Die ambtenaar had het over “eigen verantwoordelijkheid”, “zelfredzaamheid” en “participeren in de doe-democratie”. De doe-democratie? Doe het lekker zelf zeker! Ze gaan nu vast ook bezuinigen op armoede…. Ik zeg: Mensen met schulden alles zelf laten oplossen, dat is net als memory spelen met demente bejaarden.
Ik heb het verteld bij de belastingdienst. “Leuker kunnen we het niet maken”, zeggen ze. Maar ik zeg: “De Belastingdienst? Geef nooit op!” Ik bel de bereikbaarheidsdienst, krijg ik het antwoordapparaat: “We zijn nu even niet bereikbaar.”
Steeds opnieuw hetzelfde verhaal. Man, ik heb zoveel kastjes en muren gezien, ik zou m’n eigen Ikea kunnen beginnen!
Steeds weer formulieren invullen met steeds weer dezelfde informatie. Dat ambtenaren letters vreten, oké, maar van een simpel iemand als ik verwachten ze ook dat ik alles begrijp en foutloos invul. Want anders is het helaas pindakaas. Dan kom ik onderop de stapel en moet ik alles weer opnieuw invullen. Ik ben grootgebracht op straat, niet gesocialiseerd door de staat. Ik ben geen schrijver. Ik ben een prater. Daarom vertel ik mijn verhaal.
En vraag u:
Help me!
Maak het moeilijker om schulden te maken.
Maak het makkelijker om er weer uit te komen.
Help me!
Laat mensen zoals ik niet verzuipen door al die professionals, loketten, formulieren, ..
Help me!
Geef me één vaste contactpersoon aan wie ik mijn verhaal kan vertellen, die ik kan vertrouwen, die samen met mij orde in de financiële chaos schept!
…En nou hoor ik u denken: “Eigen schuld, dikke bult!”
Ik heb fouten gemaakt, maar ik had niet door dat ik langzaam in drijfzand wegzakte.
Is alles dan mijn schuld?
Ik heb geld van toeslagen gebruikt om kerstcadeautjes voor m’n kinderen te kopen. Alleen moest ik drie jaar later die toeslagen –maal drie- terugbetalen, omdat ik er door een “misrekening” toch geen recht op bleek te hebben…
Ik heb bij de Wehkamp op afbetaling een elektrische kachel gekocht, toen het zo koud was. Toen het regenwater door het lekke dak van mijn huurwoning langs het K3-behang in de kamer van mijn dochter liep. De rekening van de kachel kwam later. Die was ik door de stress vergeten te betalen. Door alle incassokosten is die kachel nu goud waard. Als de deurwaarder nou maar niet straks ook nog die kachel meeneemt…
Ik heb schulden.
Is het mijn schuld dat mijn dochter zich niet onder de stoelen van de bus kan verstoppen, als die terugkomt uit de Efteling?
Is het mijn schuld dat mijn zoontje niet meer mag dromen dat hij Cristiano Ronaldo kan worden, later, als hij groot is?
Is het mijn schuld dat we aan het einde van de maand vaak niks anders eten dan diepvriespatat omdat ik het vertik om naar de voedselbank te gaan?
Is het mijn schuld dat mijn huurhuis tocht en lekt, dat de schimmel op de muren staat en dat mijn energierekening elke maand weer torenhoog is?
Help me! Ik ga langzaam kopje onder, trek me uit dit drijfzand! Verander het systeem!
Of moet ik soms eerst op straat staan met m’n kinderen, met een alleen nog een plastic tasje met een onderbroek en een tandenborstel?
Weet je? Als ik dood ben dan laat ik me wel cremeren, dan heb ik het tenminste ook eens een keertje lekker warm… En dan ben ik eindelijk schuldenvrij.
Recente reacties